Leven in de woestijn

Gepubliceerd op 23 april 2023 om 13:13

Heen en weer geslingerd tussen een gevoel van leegte en dorheid, en het weten van overvloed.
Ik kom er niet uit…
Opnieuw zijn het mijn paarden die me hier hoop geven door het beeld wat ze laten zien. 

 

Ik heb tegenwoordig de luxe dat mijn paarden over het erf kunnen scharrelen op de plaats waar ze zijn gestald.
Met name voor Cait mijn ‘best snel in paniek’-merrie is dat een goed ding. Zeker nu er de nodige veranderingen achter de rug zijn, is het best lastig voor haar om te gedijen. Er zijn heel veel mensen én paarden vertrokken de laatste tijd. Er is nog maar een heel kleine kudde over. Het doet me pijn, ik mis de paarden én de mensen. En ik denk dat het voor mijn paarden niet anders is, ook voor hen zijn veel speelkamaraden vertrokken en is het meer dan wennen.

 

Dus ik zat daar zo. Mijn gevoel van woestijn overheerste en ik werd verrast door wat ik daar zag.
Cait nam de leiding en ging op verkenning uit zo over het terrein.
Laoch volgde haar. Hier een weide op, omdat die open stond, daar een lijn passerend waar ze niet eerder waren. Zo kwamen ze op het terrein waar eerder de shetten stonden. Een woest, kaal, onheilspellend gebied. De donkere lucht deed er nog een schepje boven op. Nieuwsgierig, stap voor stap….
En plotseling vanuit het niets:  in vol galop het hele terrein in bezit nemend, met een dartel en dolle sprongen tussen door, achter elkaar aan. Eén grote uitspatting van kracht maar ook vooral vrolijkheid. Iedereen aantrekkend die daar ook nog was: geiten, anderhalve shetlander. Een achtervolging in volle overgave. Vervolgens een zandbad , met dezelfde overgave…
En dan een spurt naar dat ene vriendinnetje dat nog achter de lijn stond en niet deel kon nemen omdat ze nu eenmaal een andere eigenaar heeft.
 
Het raakt me, zoals daar ergens in die dorheid blijkbaar iets is wat de vonk in hen doet ontspringen.
En ik voel me getroost omdat ik besefte dat in ieder van ons die vonk zit en we soms onherbergzame oorden moeten betreden om de vonk in ons te doen ontvlammen.
 
En ook het terug naar de veilige haven die daar eerder gecreëerd is….

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.